Carmen heeft de module Signaleren en Ondersteunen gevolgd en reflecteert in een praktijkopdracht hoe ze aangereikte handvatten toepast in situaties met cliënten.
Mijn cliënt krijgt in de vakantie een aantal weken geen hulp in huis. Voor haar vormt het verschonen van het beddengoed een probleem, ze heeft dit al een aantal jaren niet meer zelfstandig gedaan. Ik was bekend met een handig trucje om zonder al te veel inspanning het dekbed in een overtrek te krijgen. Dit trucje hebben we samen een aantal keer geoefend, hier was mijn cliënt ontzettend blij mee. Het mooiste vind ik dat ze nu erg gemotiveerd is om meer trucjes te leren, zodat ze zichzelf nog beter kan redden.
Een cliënt van mij heeft MS, haar vader ontkent haar ziekte en klachten en biedt weinig ondersteuning. Hierover kreeg ik een lang gesprek met mijn cliënt, waarbij ik probeerde goed te luisteren naar haar verhaal. Ik wilde mijn cliënt zo weinig mogelijk onderbreken, dit deed ik door weinig vragen te stellen en niet mijn eigen ervaring te vertellen. Iets wat ik voorheen regelmatig deed. Ik merkte dat mijn cliënt het erg prettig vond om op deze wijze haar verhaal kwijt te kunnen.
Zonder de praktijkhulp (een e-learning met richtlijnen en tips) er daadwerkelijk bij te houden, zag ik achteraf dat ik tijdens het gesprek ondersteunende vragen uit de praktijkhulp heb toegepast. Vragen als; “Hoe heb je dat opgelost”, “Ben je het gesprek aangegaan” en “Lucht het je op” hielpen om mijn cliënt haar verhaal te vertellen en met de situatie om te gaan.
Tijdens de les hebben we aandacht besteed aan de manier van rapporteren. Hoe doe je dit kort en bondig, zonder dat er ruimte is voor een andere uitleg aan het verhaal. Bij het rapporteren probeer ik er steeds meer op te letten dat ik zinnen met “ik denk dat” en “het lijkt wel of” vermijd in mijn rapportages. Ik merk dat het steeds beter gaat.
Bijscholing Signaleren en Ondersteunen
